گر تن بدهی دل ندهی کار خراب است

ﭼﻮﻥ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻡ ﺷﺮﺍﺏ ﺍﺳﺖ

ﮔﺮ ﺩﻝ ﺑﺪﻫﻰ ... ﺗﻦ ﻧﺪﻫﻰ ﺑﺎﺯ ﺧﺮﺍﺏ ﺍﺳﺖ

ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﻧﻪ ﺟﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ... ﺳﺮﺍﺏ ﺍﺳﺖ

ﺩﺭﻳﺎ ﺑﺸﻮﻯ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺩﻟﺖ ﺷﻮﺭ ﻋﺒﻮﺭ ﺍﺳﺖ

ﻧﻮﺷﻴﺪﻥ ﻳﮏ ﺟﺮﻋﻪ ﺯﺟﺎﻡ ﺗﻮ ﻋﺬﺍﺏ ﺍﺳﺖ

ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺸﻮﻯ ﭼﻮﻥ ﮐﻪ ﺗﻨﺖ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﺭﻳﺴﺖ

ﮐﻰ ﺗﺸﻨﻪ ﺷﻮﺩ ﺳﻴﺮ ... ﻓﻘﻂ ﻧﺎﻡ ﺗﻮﺁﺏ ﺍﺳﺖ

ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻭﻓﺎ ﻫﻴﭻ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ

ﭼﻮﻥ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺣﺠﺎﺏ ﺍﺳﺖ

ﺗﻦ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﻰ ... ﺩﻝ ﻧﺪﻫﻰ ﻓﺮﻕ ﻧﺪﺍﺭﺩ

ﻳﮏ ﺁﻳﻪ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ ... ﮔﻨﺎﻩ ﺗﻮ ﺛﻮﺍﺏ ﺍﺳﺖ

ﻣﺮﻏﺎﻥ ﻫﻮﺍﻳﻰ ﭼﻮ ﺑﻴﻔﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﻡ

ﻓﺮﻗﻰ ﻧﮑﻨﺪ ﮐﺒﮏ ﻭ ﻳﺎ ﺟﻮﺟﻪ ﻋﻘﺎﺏ ﺍﺳﺖ

ﺻﻴﺎﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺷﺖ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺯﺩﻩ ﮐﻮﺭ ﺍﺳﺖ

ﻫﺮ ﻣﺮﻍ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﺶ ﺑﺮﺳﺪ ... ﻧﺎﻡ , ﮐﺒﺎﺏ ﺍﺳﺖ

ﻫﺮ ﻣﺸﺘﻰ ﻏﻀﻨﻔﺮ ﮐﻪ ﺭﺳﺪ ﺍﺯ ﺩﻩ ﺑﺎﻻ

ﺑﺮ ﻣﺴﻨﺪ ﻗﺪﺭﺕ ﭼﻮ ﺯﻧﺪ ﺗﮑﻴﻪ ... ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺳﺖ

ﺍﺻﻼ ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻭ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺗﻮﺍﻥ ﻧﻴﺴﺖ

ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﮐﺴﻰ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺣﮑﻢ ﻭ ﺧﻄﺎﺏ ﺍﺳﺖ

ﺩﺭ ﺩﻭﻟﺖ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺳﮑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﺍﺳﺖ

ﺗﻨﻬﺎ ﺳﻨﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﻳﮏ ﺻﻮﻣﻌﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﺳﺖ

ﺍﻳﻨﺠﺎ ﮐﺴﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺑﺸﺮ ﺗﺮﺱ ﻧﺪﺍﺭﺩ

ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﺷﺐ ﻗﺒﺮ ﺍﺳﺖ ﻭﺳﻮﺍﻝ ﺍﺳﺖ ﻭﺟﻮﺍﺏ ﺍﺳﺖ

ﺍﻯ ﮐﺎﺵ ﮐﻪ ﺩﻟﻘﮏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻧﻪ ﺷﺎﻋﺮ

ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﻦ ﺍﺭﺯﺵ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻘﺎﺏ ﺍﺳﺖ

لطفا برای ثبت نظر به ادامه  مطلب مراجعه فرمائید